Bonairiaanse praktijken

Nu er geen visite meer is, onze “vakantie” alweer een tijdje achter de rug is en we de meeste activiteiten al hebben uitgevoerd,  wordt het voor mij wat moeilijker om een leuk verslag te publiceren.Guus gaat dagelijks naar school, Rian maakt flink wat uren in het ziekenhuis en ik doe m’n best in het huishouden.

Wat wel nog leuk is om te melden is dat Guus afgelopen zaterdag heeft meegedaan met een toernooi in Rincon. Dit toernooi was georganiseerd vanwege de opening van het vernieuwde “stadion”. De week er voor werd het stadion al door Pierre van Hooijdonk, Regi Blincker en Aron Winter officieel geopend, maar nu werden dus de eerste wedstrijden gespeeld. Rincon is het oudste dorp op het eiland en heeft 1500 inwoners. De voetbal verenigingen Real Rincon en SV Vespo mogen dus behoorlijk trots zijn op het complex (tribune voor ±500 toeschouwers en kunstgrasveld).

De organisatie van het toernooi ging weer typisch op z’n Bonairiaans. Om 8:30uur werden we verwacht, maar pas om 11:30 kon Guus voor het eerst tegen een Bal schieten….!  Guus scoorde trouwens een prachtig doelpunt, maar verloor helaas wel de wedstrijd. Dat was waarschijnlijk te danken aan het enorm fanatieke thuis publiek. Een groepje behoorlijk stevige moeders, sprongen, dansten en schreeuwden tijdens de wedstrijd de longen uit het lijf alsof de jongentjes wereldkampioen konden worden.

Over Bonairiaanse toestanden gesproken; Afgelopen dinsdag was onze gastank leeg en wilde ik deze meteen maar gaan ruilen. Bij de leverancier kreeg ik te horen dat er op z’n vroegst donderdags gas zou zijn(…..jep, niet druk maken… rustig blijven). De afgelopen 2 dagen hebben we dus maar salades en broodjes gegeten.

Vanochtend om 11uur werden er gelukkig nieuwe gasflessen geleverd en kon ik de mijne ruilen. Maar ik was niet de enige!! Ik heb daar nog 1,5 uur staan wachten tot ik uiteindelijk mijn volle gasflesje mee kon nemen(zie bijgevoegde foto’s).

Bij de toegevoegde foto’s zitten er trouwens ook een aantal bij, die vorige maand gemaakt zijn tijdens een teambuildingsuitje/calamiteitenoefening van Rian d’r werk. Deze stonden al een tijdje geleden op haar Facebook, maar omdat niet iedereen daar toegang tot heeft en omdat ik klachten kreeg over de hoeveelheid foto’s van Rian, heb ik deze ook nog toegevoegd.