week 1&2

Het heeft even geduurd voordat de verschijnselen van de vliegreis, tijdverschil en hoge temperaturen allemaal verdwenen waren, maar we voelen ons nu al helemaal thuis. Dat mag ook wel, want we zitten hier ondertussen 1,5 week.

Het echte leven is hier nu ook begonnen. Rian heeft de eerste werkdagen gehad, Guus is gestart op school en Thijs heeft z’n draai als huisvader gevonden.

Voor Rian was dit nog het meeste wennen, patiënten blijven patiënten maar logistiek gaat het overal anders.  

De SEH functie hier houd ook in dat je af en toe met de ambulance op pad moet. Dat maakt het werk helemaal afwisselend, maar is in het begin wel spannend. Verder ga je als verpleegkundige mee op de air ambulance als patiënten niet op Bonaire kunnen blijven en naar Aruba of Curaçao gaan.

Zoals we verwacht hadden was  de start voor Guus op school geen probleem. Hij was er juist weer erg aan toe om naar school te gaan en nieuwe vriendjes te gaan ontmoeten. Het schooltje ( basisschoolaquamarin.com ) is gevestigd in een klein congrescentrum, waar ze een deel van het gebouw hebben gehuurd. Gelukkig was ik zaterdags al even wezen kijken waar het schooltje ligt, want het is bijna niet te vinden. Het huisnummer staat er niet op, de naam van de school staat er niet op en omdat het dus in een normaal gebouw gevestigd is, is het niet als school herkenbaar. Maar nadat ik die dag voor de 3de keer de school ging zoeken, heb ik het daar in de buurt toch maar gevraagd. En wat bleek, ik vroeg het dus aan de conciërge die voor het schooltje stond en kreeg meteen een korte rondleiding van hem. Maandags hadden we een afspraak met de hoofd van de school en mocht Guus heel even kennis maken met z’n nieuwe klasgenootjes. Maar gisteren is hij dan echt begonnen en kwam enthousiast uit school !

Vanwege de grote afstanden is het hier heel normaal om je kinderen met de auto te halen en brengen(voor ons is het ook 15 min met de auto). Hoewel er “maar” 100 kinderen op het schooltje zitten, kan je je wel voorstellen wat voor een verkeerschaos het is wanneer al deze kinderen tegelijk gehaald en gebracht worden.

Buiten Guus z’n school en Rian d’r werk hebben we nog genoeg tijd gehad om een hoop strandjes te bezoeken. De stranden zijn hier niet groot en breed zoals we die in Nederland kennen, maar moet je goed zoeken voor een leuk (zand)  strandje. Dat maakt het wel leuk en afwisselend om steeds een ander te zoeken.

Zoals jullie kunnen lezen en zien(foto’s en filmpjes) vermaken we ons dus prima.